یاسمین-پارت4

کاوه – پدر ، اینا رو که می بینی بعضی هاشون یه کوه غصه تو دلشون دارن . دوره جوونی شما با دوره جوونی ماها فرق می کرده . به نظرم از این آرزوها نکنی بهتره ! سرت کلاه میره.فروشنده – راست می گی جوون . ایشالله که زندگی و دوره شما هم خوب بشه.کاوه – یه مثال برات میزنم . دوره شما اصلا یادت می آد که هر روز ، از خواب که بلند می شدی بیای جلوی پنجره بخوای بدونی امروز هوا آلوده تر یا دیروز ؟ فروشنده – به والله ، اصلا یه همچین چیزی رو یاد ندارم ! اصلا ما یه همچین چیزایی رو نداشتیم . دوره ما ، هوای این تهرون مثل گل پاک و تمیز بود.کاوه – تازه یکیش رو بهت گفتم . –

فروشنده – تا اونجا که من یادمه ، یه ذره دود و کثافت تو این شهر نبود ! تهرون پر گنجشک و کفتر و چلچله و طوطی و بلبل بود ! صبح تا شب با رفقا می رفتیم دنبال الواطی.جمعه به جمعه یه تومن پونزده زار می دادیم و می رفتیم سینماو اون فیلمی رو که دوست داشتیم می دیدیم و سر راه چهار تا سیخ جگر می گرفتیم و می خوردیم و نوش جون زن و بچه مون می شد می چسبید به تن مون!کاوه – حالا دل ما رو اب نکن با اون دوره جوونی ات . چهار تا بستنی بده ، خبر مرگمون لیس بزنیم بریم دنبال بدبختی و بیچارگی ها مون!فروشنده زد زیر خنده و گفت:همه تون مهمون خودمین! همینکه منو یاد جوونی ام انداختین یه میلیون واسه ام ارزش داشت ! چند وقتی بود که خنده رو لبام نیومده بود.بچه ها براش کف زدن و هورا کشیدن که روزبه گفت:

بچه ها ببینین این کاوه رو ! یاد بگیرین . اینطوری پولدار می شن ها!کاوه – یارو هنر پیشه خارجی ، یه ساعت و نیم تو فیلم هزار دفعه ملق میزنه تا دوبار مردم خندشون بگیره یه میلیون دلار بهش پول می دن . حالا یه ساعته دارم متصل شما رو می خندونم ، چهار تا بستنی نصیبم شده ! اینم حسودی داره ؟ خلاصه اون روز با بچه ها خیلی خندیدیم . آخرش کاوه به زور پول بستنی ها رو داد . با اینکه صاحب مغازه نمی خواست ازمون پول بگیره.وقتی از بچه ها خداحافظی کردیم ، دوتایی بطرف خونه راه افتادیم.کاوه – بیا ! دلت خنک شد ؟ اگه با ماشین فرنوش خانم رفته بودیم ، هم من گیر این قوم ظالم نمی افتادم و هم تا

رسیده بودیم در خونه ، فرنوش رو واسه ات خواستگاری کرده بودم ! بابا جون ، تو که زندگی منو می دونی . آخه من کجا و فرنوش خانم کجا ؟ تموم زندگی م رو که بفروشم پول بنزین ماشین ش نمی شه!از تو چه پنهون ، از اولین بار که امسال تو دانشکده دیدمش ، عجیب فکرم رو بخودش مشغول کرده ! واقعا دختر قشنگیه ! خیلی م سنگین و با وقاره . ولی خب آدم نباید زیاد به حرف دلش گوش کنه . اینطوری بهتره . آرزوی محال نباید داشت . حتی رویای آدم هم باید در حد خود آدم باشه!کاوه – یعنی چی ؟ مگه دست خود آدمه ؟ آدم وقتی از کسی خوشش بیاد ، خوشش اومده دیگه! -آره . اگه اون آدم ، یکی مثل تو باشه . آره امثال شماها تو یه طبقه این.کاوه – بجان تو اگه ما تو یه طبقه باشیم ! اون خونه اش جایی دیگه س ، مام خونه مون جایی دیگه س!